PL EN
PRACA ORYGINALNA
Nowe stanowiska Glyceria striata (Poaceae) w Polsce i jej aktualne rozmieszczenie w Europie
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Botaniki Systematycznej i Środowiskowej, Wydział Biologii, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, ul. Uniwersytetu Poznańskiego 6, 61-614 Poznań, Polska
 
2
Instytut Biologii, Biotechnologii i Ochrony Środowiska, Wydział Nauk Przyrodniczych, Uniwersytet Śląski w Katowicach
 
3
Poznań, Polska
 
4
Nadleśnictwo Piaski, ul. Drzęczewska 1, 63-820 Piaski, Polska
 
 
Data publikacji online: 08-07-2024
 
 
Data publikacji: 08-07-2024
 
 
Fragm. Flor. et Geobot. Pol. 2024; XXIX(1): 27-49
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
The paper describes the occurrence of Glyceria striata in 10 new localities in western and southern Poland. Most of the fowl mannagrass populations were found in wooded areas, in gaps of ash-alder riparian forests (Fraxino-Alnetum) near flowing or standing waters. In vegetation patches with an area of several to approximately 200 m2, numerous, often very compact clumps of this grass, with a significant share of generative shoots, were usually observed. Based on our review of publications and online databases, the list of 48 European localities of G. striata prepared in 2012 has been enriched by 115 more.
 
REFERENCJE (58)
1.
BABCZYŃSKA-SENDEK B. & SENDEK A. 1989. Glyceria striata (Lam.) Hitchcock – nowy gatunek we florze Polski. – Fragmenta Floristica et Gebotanica 34(1–2): 75–80.
 
2.
BARKWORTH M. E., ANDERTON L. K., CAPELS K. M., LONG S. & PIEP M. B. (red.). 2007. Manual of grasses for North America. s. 640. Utah State University Press, Ogden.
 
3.
BECHERER A. 1954. Fortschritte in der Systematik und Floristik der Schweizerflora (Gefässpflanzen) in den Jahren 1952 und 1953. – Bericht der Schweizerischen Botanischen Gesellschaft 64: 355–389.
 
4.
BINZ A. & THOMMEN E. 1953. Flore de la Suissey compris les parties limitrophes de l’Ain et de la Savoie. s. 450. F. Rouge et Cie. S.A. Libraire de l’Universite, Lausanne.
 
5.
BAGDONAITĖ A. 1963. Lietuvinės monažolžs (Glyceria lithuanica (Gorski) Gorski) naujas varietetas. – Lietuvos TSR mokslų akademijos darbai, Seria C 3(32): 25–29.
 
6.
BONASSI J., CARTIER D., MAHEVAS T., SEZNEC G. & VOIRIN M. 2017. Contribution à la connaissance de la flore du territoire lorrain. – Les Nouvelles Archives de la Flore jurassienne et du nord-est de la France 15: 150–169.
 
7.
CHMIEL J. 2018. Glyceria striata (Poaceae) – nowy gatunek we florze Wielkopolski. – Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica 25(2): 237–241.
 
8.
CONERT H. J. 1992. 55. Glyceria R. Brown. – W: G. HEGI (red.), Illustrierte Flora von Mitteleuropa. 1/3, s. 440–457. Paul Parey Verlag, Berlin, Hamburg.
 
9.
DANČÁK M. 2002. Glyceria striata – a new alien grass species in the flora of the Czech Republic. – Preslia 74: 281–289.
 
10.
DARRIS D. 2005. Plant fact sheet for fowl mannagrass (Glyceria striata). s. 2. USDA-Natural Resources Conservation Service, Plant Materials Center, Corvallis, Oregon.
 
11.
FELZINES J.-C. & LOISEAU J.-E. 2002. Cyperus reflexus Vahl et Glyceria striata (Lam.) A. S. Hitch., deux adventices en cours de naturalisation dans la vallée de la Dordogne moyenne. – Le Monde des Plantes 478: 9–11.
 
12.
FREY L. & SOKOŁOWSKI A. W. 2002. Nowe w Polsce stanowiska Glyceria striata (Poaceae). – Fragmenta Floristica et Gebotanica Polonica 9: 383–385.
 
13.
GERSTBERGER P. 1994. Die Neophyten Glyceria striata und Scirpus atrovirens im Rheinischen Schiefergebirge bei Oberwinter. – Decheniana 147: 44–48.
 
14.
GRENIER M. & GODRON D. 1856. Flore de France ou description des plantes qui croissent naturellement en France et en Corse. 3. s. 779. J.-B. Baillière, Paris.
 
15.
GUDŽINSKAS Z. & SINKEVICIENE Z. 2002. Glyceria lithuanica (Poaceae) in Lithuania. – Botanica Lithuanica 8(3): 239–246.
 
16.
HAEUPLER H. 1971. Glyceria striata (Lam.) Hitchc. – ein Neubürger in Deutschlands Gramineenflora. – Göttinger Floristiche Rundbriefe 5(4): 63–68.
 
17.
HOHLA M. 2018. Artemisia gilvescens, Oenothera macrocarpa und Pseudosasa japonica – neu für Österreich – sowie weitere Beiträge zur Adventivflora von Oberösterreich und der Steiermark. – Neilreichia 9: 143–159.
 
18.
KEIL P., FUCHS R.& KORDGES T. 2005. Ein Vorkommen von Glyceria striata (Lam.) Hitchc. in Wuppertal-Dornap. – Natur und Heimat 65(2): 61–63.
 
19.
KORNECK D. & SCHNITTLER M. 1994. Glyceria striata und Scirpus atrovirens im Rheinland. – Floristiche Rundbriefe 28: 29–36.
 
20.
KUMMER V. 2002. Ein Vorkommen von Glyceria striata im Springbruch bei Potsdam. – Verhandlungen des Botanisches Vereins Berlin Brandenburg 135: 11–16.
 
21.
KURKOWSKA M. 2003. Nowe stanowisko manny żyłkowanej na Górnym Śląsku. – Przyroda Górnego Śląska 31: 12–12.
 
22.
KURKOWSKA M. & CABAŁA S. 2003. Szata roślinna miasta Kłobucka II. Zbiorowiska nieleśne. – Archives of Environmental Protection 29(3): 115–127.
 
23.
MATUSZKIEWICZ W. 2008. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. 3. s. 540. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
24.
MELZER H. 1966. Glyceria striata (Lam.) Hitchc. – eine neue Graminee in der Flora Österreichs. – Österreichische Botanische Zeitschrift 113: 469–470.
 
25.
MELZER H. 1983. Floristich Neues aus Kärnten. – Carinthia II 173/93: 151–165.
 
26.
MELZER H. 1984. Neues und Kritisches über Kärnten Blütenpflanzen. – Carinthia II 174/94: 189–203.
 
27.
MELZER H. 1998. Bromus hordeaceus L. subsp. pseudothominei (P. Smith) H. Scholz – eine neue Unterart der Weich-Trespe in Kärnten und weitere Neuigkeiten zur Flora dieses Bundeslandes. – Carinthia II 188/108: 463–472.
 
28.
MELZER H. & WAGNER S. 1991. Glyceria striata (Lam.) A. S. Hitchc., das gestreifte Schwadengras – neu für Oberösterreich. – Linzer Biologische Beiträge 23/1: 251–255.
 
29.
MILANOVIĆ D., BRUJIĆ J., STUPAR V., BUCALO V., TRAVAR J. & CVJETIĆANIN R. 2015. Vaskularna flora Planine Klekovače u Bosni i Hercegovini. – Glasnik Šumarskog fakulteta Univerziteta u Banjoj Luci 23: 15–83.
 
30.
MIREK Z., PIĘKOŚ-MIRKOWA H., ZAJĄC A. & ZAJĄC M. 2020. Vascular plants of Poland. An annotated checklist. s. 526. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
 
31.
MIZIANTY M. 1999. The Agropyron-Elymus complex (Poaceae) in Poland: the genus Agropyron. – Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica, Supplement 7: 47–57.
 
32.
NATKEVIČAITĖ-IVANAUSKIENĖ M. 1963. Monažolė Glyceria R. Br. – W: M. NATKEVIČAITĖ-IVANAUSKIENĖ (red.), Lietuvos TSR flora. 2, s. 238–244. Valstybinė politinės ir mokslinės literatūros leidykla, Vilnius.
 
33.
NATKEVIČAITĖ-IVANAUSKIENĖ M. 1980. Papildymai ir pataisymai „Lietuvos TSR floros” I–V tomams. Naujos Lietuvos florai augalų rũšys ir papildomos retų rũšių radimvietės. Gramineae. – W: M. NATKEVIČAITĖ-IVANAUSKIENĖ, R. JANKEVIČIENĖ & A. LEKAVIČIUS (red.), Lietuvos TSR flora. 6, s. 273–285. Mokslas, Vilnius.
 
34.
OBERDORFER E. 1994. Pflanzensoziologische Exkursionsflora. 7 Auflage. s. 890. Eugen Ulmer Verlag, Stuttgart.
 
35.
PIWOWARSKI B. & BARTOSZEK W. 2012. The occurrence of Glyceria striata (Lam.) Hitchc. in Europe and the new localities of the species in Poland. – Acta Societatis Botanicorum Poloniae 81(2): 87–92.
 
36.
PORTAL R. 2014. Glyceria, Puccinellia, Pseudosclerochloa. France, pays voisins et Afrique du Nord. French and English keys. s. 149. Robert Portal Éd., Vals-près-le-Puy.
 
37.
RAABE U. 1986. Der gestreifte Schwaden, Glyceria striata (Lam.) Hitchcock, bei Bad Rothenfelde, Kreis Osnabrück. – Göttinger Floristiche Rundbriefe 19(2): 85–87.
 
38.
RYVES T. B., CLEMENT E. J. & FOSTER M. C. 1996. Alien grasses of the British Isles. s. 236. Botanical Society of the British Isles, London.
 
39.
SEITTER H. 1977. Die Flora des Fürstentums Liechtenstein. s. 573. Botanisch-Zoologische Gesellschaft, Liechtenstein-Sargans-Werdenberg: Auslieferung, H. Gassner, Vaduz.
 
40.
SNARSKIS P. 1968. Vadovas Lietuvos augalams pažinti. s. 504. Mintis, Vilnius.
 
41.
STÖHR O., PILSL P., STAUDINGER M., KLEESADL F., ESSL F., ENGISCH T. H., LUGMAIR A. & WITTMANN H. 2012. Beiträge zur Flora von Österreich, IV. – Staphia 97: 53–136.
 
42.
ŠEGOTA V., ŠAPIĆ I., ALEGRO A. & VUKELIĆ J. 2016. Glyceria striata (Lam.) Hitchc. (Poaceae) – a new commer in Croatia. – W: Book of abstracts of the 5th Croatian Botanical Symposium with international participation, s. 195–196. Hrvatsko Botaničko Društvo, Zagreb.
 
43.
TOKARSKA-GUZIK B. 2005. The establishment and spread of alien plant species (kenophytes) in the flora of Poland. s. 192. Silesian University Press, Katowice.
 
44.
TOKARSKA-GUZIK B., DAJDOK Z., ZAJĄC M., ZAJĄC A., URBISZ A., DANIELEWICZ W. & HOŁDYŃSKI CZ. 2012. Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. s. 197. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Warszawa.
 
45.
VERLOOVE F. & BISCHOF W. 2022. First record of a naturalized population of Glyceria canadensis (Poaceae), another potentially invasive New World grass species, in Switzerland. – Wulfenia 29: 28–34.
 
46.
VERNIER F. 2015. Glyceria striata (Lam.) A. S. Hitchc. subsp. difformis Portal, la glycérie striée, une obsidionale invasive potentielle en Lorraine. – Les Nouvelles Archives de la Flore jurassienne et du nord-est de la France 13: 99–104.
 
47.
WEBER E. & GUT D. 2004. Assessing the risk of potentially invasive plant species in central Europe. – Journal for Nature Conservation 12: 171–179.
 
48.
WEYEMBERGH G. 2021. A propos de Glyceria striata, néophyte naturalisé à Fèsches. – Les Barbouillons 314: 37–43.
 
49.
WÖRZ A. 1996. Glyceria R. Br. – W: O. SEBALD & N. BÖHLING (red.), – Die Farn- und Blütenpflanzen Baden-Württembergs. 7, s. 366–373. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart.
 
50.
ZAJĄC A. 1978. Założenia metodyczne „Atlasu rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce”. – Wiadomości Botaniczne 22(3): 145–155.
 
51.
 
52.
 
53.
 
54.
 
55.
 
56.
https://www.komsta.net/atpol/ (dostęp: 29.04.2024).
 
57.
 
58.
 
eISSN:2449-8890
ISSN:1640-629X
Journals System - logo
Scroll to top